ZAJĘCIA

Język angielski

Zajęcia prowadzone w oparciu o kombinację metod TPR (Total Physical Response) CA (Communicative Aproach) oraz SongStories Teaching Method.

TPR, która zwana jest metodą „reagowania całym ciałem” polega na zabawie prowadzącego z dziećmi, które mają za zadanie reagować na jego polecenia wykonując określone czynności. Metoda ta opiera się na psychologicznych koncepcjach rozwoju dziecka m.in. stabilności rozwoju oraz wielozmysłowym przyswajaniu wiedzy. W trakcie zajęć lektor angażuje dzieci za pomocą bodźców słuchowych, wzrokowych, dotykowych, a nawet węchowych stymulując naturalny proces przyswajania wiedzy, natomiast zabawowa konwencja zajęć pozwala wydatkować niespożytą energię dzieci.

Metoda CA ukierunkowana jest na kształtowanie od najmłodszych lat sprawności językowych takich jak mówienie, słuchanie. Cel ten osiągany jest przez zastosowanie różnego rodzaju gier, zabaw i dialogów, w których dzieci biorą aktywny udział i cały czas są mobilizowane do używania obcego języka.

SongStories Teaching Method- metoda stworzona przez Claire Selby. Dzieci przyswajają nowy materiał poprzez rytmiczne i łatwe do zapamiętywania piosenki oraz historyjki obrazkowe.

Język włoski

 Nauka odbywa się poprzez zabawę, muzykę i obrazy. Proponujemy dzieciom zajęcia z języka włoskiego. Poznawanie otaczającego dzieci świata za pomocą formy, rysunku, muzyki, filmu, tańca oraz literatury. Podejmowane działania skierowane są na rozbudzanie ciekawości językiem włoskim poprzez wykorzystywanie różnorodnych technik pracy. W okresie przedszkolnym dzieci powinny mieć przede wszystkim możliwość osłuchania się z językiem oraz mówienia wierszyków i śpiewania piosenek.

Sensoplastyka

Sensoplastyka to marka zajęć rozwojowych dla dzieci w każdym wieku. Jej głównym celem jest wspieranie rozwoju kompetencji intra i interpersonalnych poprzez odpowiednie
przygotowanie przestrzeni oraz oparcie procesu twórczego na podejściu coachingowym.
Główną zasadą pracy na zajęciach Sensoplastyka jest to, że wszelkiego rodzaju materiały
sensoryczne to wyłącznie bezpieczne produkty spożywcze. Na zajęciach nigdy nie używa się
produktów mięsnych, mlecznych i alkoholu. Osoba prowadząca przygotowuje wolną
przestrzeń w taki sposób, aby stworzyć warunki do samodzielnego działania. Podczas zajęć
dzieci pracują na otwartej przestrzeni – podłodze, ziemi, na plandece. Nigdy nie pracują przy
stolikach! Dzięki takiej organizacji przestrzeni dzieci mają zapewnioną swobodę w wyborze
pozycji do pracy i swobodę poruszania się. Materiały do zajęć przygotowuje się w łatwo
obsługiwanych pojemnikach, tzn. takich z których dzieci mogą z łatwością korzystać, bez
proszenia o pomoc. To dziecko jako twórca decyduje na zajęciach, czy dane
produkty ze sobą połączy i czy w ogóle to zrobi. Zawsze daje się czas dzieciom na swobodną ekspresję twórczą, nigdy nie pośpiesza. Dzięki temu dzieci mogą w pełni wykorzystać potencjał zabawowy i poznawczy danej substancji – we właściwy dla konkretnego dziecka sposób. Sensoplasytyka to metoda wspierania rozwoju poprzez działania z zakresu stymulacji sensorycznej.

Rytmika

Głównym celem zajęć jest umuzykalnianie dzieci i rozwijanie ich zdolności muzycznych poprzez naturalny kontakt z muzyką w zabawie. Na zajęciach dzieci uczą  się reakcji na bodźce muzyczne (pauza, sygnał muzyczny, zmiany tempa, wysokość dźwięków, itp.), ćwiczą prawidłowe odtwarzanie melodii głosem, kształtują poczucie rytmu, rozwijają aparat głosowy, kształtują słuch muzyczny i orientację przestrzenną. Zajęcia  ćwiczą koordynację ruchową podczas tańca i zabaw oraz kształtują umiejętności związane z hamowaniem i pobudzaniem ruchu. Na zajęciach dzieci  uwrażliwiane są  na muzykę poważną, która pozytywnie wpływa na rozwój maluchów, folklor oraz różne gatunki muzyczne. Dzieci uczą się także gry na prostych instrumentach perkusyjnych Podczas zajęć wykorzystujemy m. in. elementy rytmiki E.Jacqus-Dalcroze’a, muzykoterapii oraz pedagogiki zabawy.

Zajęcia sportowe z elementami gimnastyki korekcyjnej

Naturalną potrzebą dziecka jest ruch. W okresie wzrostu, kościec dziecka jest bardzo podatny na deformację. W okresie przedszkolnym kształtują się krzywizny kręgosłupa i prawidłowy kształt stopy. Mięśnie są słabe i konieczne jest ich wzmacnianie, również praca stawów i więzadeł potrzebuje wzmocnienia. Dlatego ruch intuicyjnie dla dzieci jest tak ważny i potrzebny. Ruch da im szansę uzyskania prawidłowej postawy, mocnych mięśni, ustrzeże od skrzywień, usprawni stawy, poprawi możliwości fizyczne ciała – tylko ruch mądry, prawidłowy, dobrze kierowany. Ponadto czynnikiem pozytywnym prawidłowej postawy i sprawności fizycznej dziecka jest poprawa pracy serca, płuc i innych narządów wewnętrznych. Ma to ogromne znaczenie dla zdrowia istnieje bowiem ścisły związek miedzy zdrowiem a postawą ciała. W ostatnich latach udowodniono, że ruch i sprawność ruchowa ma pozytywny wpływ na pracę i funkcję mózgu oraz kształtuje spostrzegawczość, analizę, syntezę i chroni dziecko od ewentualnej dysleksji. Pamiętajmy więc o tym, iż ruch potrzebny jest dziecku jak pokarm i sen.

Ruch dla dziecka to:

• Stymulacja – mobilizuje układ krążeniowo-naczyniowy, oddechowy, zwiększa pojemność płuc, poprawia prace innych narządów, pobudza dojrzewanie układu nerwowego i mózgu.
• Adaptacja – hartowanie organizmu, rozwój, dziecko ma dostęp i możliwości korzystania z przyjemności i wykonywania prac i własnych zamierzeń.
• Kompensacja – wyrównywanie niekorzystnych działań i zwyczajów cywilizacyjnych (telewizji, komputerów, samochodów, złego żywienia)
• Korekcja – naprawa zaniedbań i błędów zaistniałych w rozwoju dziecka.

Każdy kto w sposób wrażliwy i uważny obcuje z dzieckiem zachwyca się jego niezwykłą zdolnością do ruchu i nieprawdopodobną energią. Dziecko ma doskonałe wyczucie swego ciała, jest nieograniczone jeszcze tym czego nie wypada, albo w czym nie czuje się dobre. Cieszy się ruchem, jest ekspresyjne, swobodne. Opierając się na tej naturalnej dziecięcej zdolności, dostarczamy jak najwięcej pozytywnych bodźców i inspirujących zajęć. Dzięki gimnastyce całego ciała kształtuje się sylwetka, ale także gibkość, skoczność, gracja.  Dzieci uczą się kontrolować ruch i swoje ciało, poznają swoje możliwości. Zajęcia łączące zabawę, ruch i muzykę sprawiają, iż dzieci się ośmielają, nabierają pewności siebie, poznają swoje ciało, łatwiej nawiązują kontakty z rówieśnikami. Gry zespołowe uczą współdziałania i realizacji wspólnego celu. Elementy jogi pozwalają na uczenie się szacunku do swojego ciała i zwiększanie jego sprawności, taniec pozwala odreagować napięcia, uczy dzielenia przestrzeni. Pracujemy też stosując metodę ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne. Ruch Rozwijający to przytulanie, kołysanie, unoszenie, poznanie mapy ciała za pomocą dotyku…Zajęcia odbywają się nie tylko w salach, ale gdy tylko jest to możliwe – na świeżym powietrzu. Będziemy wyruszać w poszukiwaniu przygód, pobudzać ciekawość Małego Włóczykija, a wrażenia doświadczać, zapamiętywać, ilustrować.

Logopedia

Program przeznaczony jest do realizacji w  pracy logopedycznej z dzieckiem z deficytami i zaburzeniami rozwojowymi.

Celem programu jest umożliwienie dziecku, w miarę jego możliwości, zdobycia umiejętności porozumiewania się z otoczeniem.

Osiągnięcie celu nadrzędnego będzie możliwe przy jednoczesnym nakreśleniu celów szczegółowych, które będą drogą do jego spełnienia.

Cele szczegółowe:

• rozwijanie potrzeby kontaktu z innymi ludźmi;
• kreowanie pozytywnego myślenia;
• usprawnienie układu oddechowego;
• ćwiczenie koncentracji uwagi;
• kształcenie słuchu- aparatu odbiorczego;
• kształtowanie umiejętności percepcyjnych: wzrokowych, słuchowych, czuciowych;
• aktywizowanie dziecka podczas zabaw;
• wyrabianie umiejętności komunikowania własnych potrzeb;
• wzbogacanie zasobu słownictwa;
• stymulowanie ogólnego rozwoju dziecka;
• wyrobienie umiejętności budowania sygnałów służących porozumiewaniu się.

Wśród metod, które pomogą w realizacji wyznaczonego celu określonego w założeniu programu, można wyróżnić: wspierające rozwój dziecka, stymulujące, aktywizujące, korygujące, usprawniające. Łącząc te metody można wszechstronnie rozwijać dziecko korygując i usprawniając zaburzone lub opóźnione funkcje psychiczne i fizyczne (w tym także komunikację). Dziecko za pomocą tych metod, poprzez formę aktywności, jaką jest zabawa, zdobywa nowe wiadomości, umiejętności, uczy się współdziałania i współżycia w grupie.

Integracja Sensoryczna

 Integracja sensoryczna to proces, dzięki któremu mózg otrzymując informacje ze wszystkich systemów zmysłowych rozpoznaje je, przekształca i integruje je ze sobą i z wcześniejszymi doświadczeniami, aby mogły być one użyte do celowego działania. Zajęcia sensoryczne to skuteczny i efektowny sposób, pozwalający zniwelować dysfunkcje w zakresie rozwoju dziecka. Zajęcia mają charakter zabawy naukowej, w trakcie której dostarczane są kontrolowane ilości wrażeń zmysłowych np. z wykorzystaniem piłeczek sensorycznych, pokonują różnego rodzaju ścieżki sensoryczne.

Cele integracji sensorycznej:

• Stymulacja układu nerwowego w celu pokonywania trudności szkolnych;

• Dostarczenie w sposób kontrolowany odpowiedniej ilości bodźców zmysłowych, zwłaszcza przedsionkowych, proprioceptywnych i dotykowych tak, aby dziecko tworząc reakcję adaptacyjną ( właściwą odpowiedź na wymogi otoczenia), poprawiło integrację tych bodźców.
• Poprawa kontroli posturalnej i okoruchowej poprzez rozwój/ wyhamowanie przetrwałych odruchów;
• Poprawa percepcji wzrokowej poprzez rozwój odruchu przedsionkowo- okoruchowego, długości fiksacji wzrokowej, płynności ruchów oczu;
• Poprawa koncentracji poprzez normalizację procesów modulacji;
• Poprawa percepcji słuchowej poprzez stymulację przedsionkową i  słuchową;
• Poprawa koordynacji wzrokowo- ruchowej;
• Rozwój orientacji przestrzennej, schematu ciała.

 Forma terapii:

• Ma charakter indywidualny
• Prowadzona jest w formie zabawy.

 Etapy oddziaływań terapeutycznych wobec dziecka:

• Pobudzanie zmysłów;
• Integracja zmysłowo- ruchowa;
• Wypracowanie gotowości do nauki.

Mały kucharz

Głównym zadaniem warsztatu jest wspieranie spontaniczności i twórczości dzieci, umożliwienie im wszechstronnego rozwoju kulturowego i społecznego. Dzieci uczą się m. in. porządkować, segregować, planować, przewidywać, piec, gotować, nawlekać. Prawidłowe żywienie ma wielki wpływ na zdrowie i rozwój dziecka, którego organizm intensywnie się rozwija. W domu jak i w przedszkolu dbamy o to, aby posiłki podawane dzieciom były zdrowe.
Przykładamy ogromną wagę do wyglądu oraz sposobu podawania potraw. Zajęcia te są m. in.
zajęciami kulinarnymi, stanowią urozmaicenie i uzupełnienie wiadomości dzieci. W trakcie
zajęć dzieci będą kształcić swoje praktyczne umiejętności kulinarne, poznawać zasady
prawidłowego odżywiania się, które są niezbędne w dorosłym życiu. Będą doskonalić
umiejętności bezpiecznego posługiwania się sprzętem AGD, który ułatwi pracę w kuchni.
W tym czasie dzieci mogą brudzić rączki, wąchać przyprawy, testować nowe smaki oraz
opowiadać o jedzeniu. Dzieci usprawniają motorykę małą ćwiczą manualnie, wygniatanie,
obierania, krojenie, mieszanie, smarowanie itp. Ponad to dzieci kształcą umiejętność
współpracy w grupie, czerpią radość z przygotowywania prostych potraw.

Bajkowy Ogrodnik

„Uczymy miłości do przyrody,
uczymy spostrzegać jej piękno, cieszyć się nim, podziwiać je,
a jednocześnie przestrzegajmy dzieci, by tego piękna nie niszczyły”.
Hanna Zdzitowiecka

Przyroda jest dla człowieka bezcennym skarbem. Szacunku do niej powinniśmy uczyć się już od najmłodszych lat. Kształtując wrażliwość dziecka na piękno natury, chronimy środowisko oraz dbamy o przyszłość kolejnych pokoleń.
Wiek przedszkolny to okres nasilonej aktywności poznawczej i wrażliwości emocjonalnej.
Mając na uwadze wzbogacanie świadomości ekologicznej i ukierunkowanie działań ekologicznych, jak również rozbudzenie ciekawości przyrodniczej i chęci poznawania najbliższego środowiska, opracowałyśmy program ekologiczny dla dzieci w wieku przedszkolnym pt. „Bajkowy ogrodnik”.
Cele zajęć:
• rozbudzanie potrzeby kontaktu z przyrodą,
• wykorzystanie i tworzenie okazji do poznawania rzeczywistości przyrodniczo- ekologicznej
poprzez: obserwowanie, odkrywanie i eksperymentowanie,
• kształtowanie opiekuńczego stosunku do świata roślin i zwierząt.

Eksperymenty – „Bajkowe figle-migle- czyli jak zrobić wybuch”

Odkrywanie świata poprzez zabawy badawcze i zabawy dydaktyczne o charakterze badawczym są najlepszą formą, jaką dorośli mogą zaoferować dziecku dla zaspokojenia jego naturalnej ciekawości.

Cele zajęć:
Aktywizowanie wewnętrznej motywacji dziecka do podejmowania wysiłku umysłowego.
1. Budzenie pasji samodzielnego aktualizowania wyobrażeń.
2. Podsycanie ciekawości, zdziwienia i ochoty poznawania.
3. Dostarczanie okazji do radości odkrywania i rodzenia się ambicji.

W sferze rozwoju społecznego i emocjonalnego
• dziecko doświadczy potrzeby współpracy w różnych dziedzinach życia;
• sformułuje i wyrazi swoje opinie, poglądy i oceny;
• uszanuje odmienną opinię innych;
• podejmie współpracę w zespole;
• skorzysta z doświadczeń innych.
W sferze rozwoju intelektualnego
• podejmie liczne próby formułowania problemu;
• dokona wnikliwej analizy postawionego problemu;
• podejmie liczne próby formułowania wniosków;
• poszerzy wachlarz swoich zainteresowań w oparciu o własne doświadczenia, eksperymenty i zabawy o charakterze badawczym;
• pogłębi swoją wiedzę w zakresie przyrody nieożywionej i w obszarze edukacji technicznej;
• dostrzeże konieczność pragmatycznego zbadania teorii opartych na własnych
wyobrażeniach;
• dostrzeże i sformułuje zależności pomiędzy przyczynami a skutkami zdarzeń;
• poznając nowe pojęcia nabędzie i udoskonali kompetencje językowe.

W sferze rozwoju fizycznego:
• podejmując czynności o charakterze badawczym świadomie zastosuje się do zasad
bezpieczeństwa;
• podejmując czynności kulinarne świadomie zastosuje się do zasad higieny;
• usprawni czynności manipulacyjne.

Dogoterapia

Kontakt ze zwierzętami może czynić cuda. Wpływ psów na zdrowie, samopoczucie psychiczne, rozwój intelektualny i społeczny wykorzystuje się w ramach terapii z udziałem zwierząt. Wśród czworonożnych terapeutów prym bez wątpienia wiodą psy.

Dogoterapia (kynoterapia) to jedna z najpopularniejszych form terapii z udziałem zwierząt. Polega ona na włączeniu odpowiednio dobranego, przeszkolonego psa w proces. Dogoterapia bazuje na więzi, jaka tworzy się między np. dzieckiem, a psem. Wykorzystuje wielokierunkowe oddziaływanie czworonogów na ludzi.

Podczas zajęć dogoterapeutycznych wykorzystywane są ćwiczenia fizyczne, socjalizacyjne, psychologiczne oraz wspomagające rozwój. Najczęściej są one połączone z zabawą. Pacjentów uczy się m.in.: witania się z psem, nazywania jego części ciała, prowadzenia na smyczy, wydawania komend, czesania, określania własnego położenia względem czworonoga, naśladowania ruchów zwierzaka.

Alpakoterapia

Alpakoterapia jest jedną z dziedzin zooterapii – czyli leczenia z udziałem zwierząt – podobnie jak dogoterapia. Wyróżnia ją to, że zwierzętami, które mają wspierać terapeutę, są alpaki, które już samym swoim wyglądem wzbudzają sympatię i poprawiają nastrój.
Alpaki to zwierzęta niezwykle przyjazne, inteligentne, łagodne.

Aplakoterapia to forma spędzania czasu w towarzystwie alpak na otwartej przestrzeni.
Przebywanie z alpakami, wychodzenie z nimi na spacer, karmienie, głaskanie i przytulanie się do nich podwyższa poziom endorfin, uspokaja i dodaje pewności siebie.